Jakiś czas temu do naszego gabinetu zgłosiła się 40-letnia kobieta, pracująca w biurze i amatorsko uprawiająca bieganie. Na około miesiąc przed wizytą zaczął jej dokuczać ból odcinka lędźwiowego kręgosłupa, nasilający się podczas długiego siedzenia oraz prób skłonu w przód.
Pacjentka twierdziła, że nie jest on spowodowany żadnym urazem. Dodatkowo, kobieta od około 5 lat borykała się ze spowodowanymi kontuzją bólami prawego kolana, zaś przez ostanie 25 (!) lat pojawiały się u niej także nawracające bóle i zawroty głowy. Pacjentka stwierdziła, że te ostatnie dolegliwości zaczęły się mniej więcej w okresie dojrzewania, wraz z wystąpieniem pierwszej miesiączki. Przez cały ten czas menstruacje kobiety były bardzo długie, a co więcej – leczy się ona na zespół jajników policystycznych. W przeszłości pacjentka skarżyła się również na bóle odcinka szyjnego i piersiowego kręgosłupa.
Po przeanalizowaniu objawów – zarówno obecnych, jak i przeszłych – oraz wykonaniu badań funkcjonalnych i palpacyjnych zdecydowaliśmy o rozpoczęciu terapii manualnej powięzi. Już pierwsza sesja przyniosła zdumiewające efekty: bóle lędźwi znacznie się zmniejszyły, a długoletnie, codzienne bóle głowy zostały praktycznie wyeliminowane! U pacjentki przeprowadzono jeszcze 2 podobne sesje w 7-dniowych odstępach, co w rezultacie poskutkowało zupełnym ustąpieniem bólu głowy, zmniejszeniem bólu kolana oraz redukcją bólów lędźwiowych.
Przypadek 40-latki pokazuje, że istotą terapii manualnej jest umiejętność łączenia ze sobą pozornie nieistotnych faktów i objawów. U kobiety bóle głowy były bowiem spowodowane nierównowagą napięciową w powięzi okolicy lędźwi i miednicy, które rozpoczęły się wraz z pierwszymi miesiączkami. Przywrócenie właściwego balansu mięśniowo-powięziowego poskutkowało natomiast ustąpieniem dolegliwości. Pokazuje to, że do bólu nie trzeba się przyzwyczajać – można, a nawet trzeba go skutecznie i bezpiecznie leczyć.
Autor: Krzysztof Dylert
mgr fizjoterapii
CM ARNICA Stare Babice
